بررسی تاثیر غلظت های مختلف ویتامین e بر بازده رشد و مورفولوژی پرزهای روده در جوجه های گوشتی

برای بررسی تأثیر غلظت های مختلف ویتامین e بر بازده رشد و مورفولوژی پرزهای روده در جوجه های گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شده و به 4 گروه 45 قطعه ای تقسیم بندی گردید. به شکلی که گروه 1 دریافت کننده ی جیره پایه (حاوی50واحد بین المللی آلفا توکوفرول)، گروه 2 دریافت کننده ی جیره پایه به اضافه 100 واحد بین المللی آلفا توکوفرول، گروه3 دریافت کننده جیره پایه به اضافه 200 واحد بین المللی آلفا توکوفرول و گروه 4 دریافت کننده جیره پایه به اضافه 400 واحد بین المللی آلفا توکوفرول در کل دوره آزمایش بود. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. در سنین 14، 28 و 42 روزگی همه گروه ها وزن کشی شده و میزان دان مصرفی هر گروه تعیین شده و ضریب تبدیل غذایی هر پن محاسبه شده و سپس از هر گروه 6 جوجه کشتار و از سه قسمت روده آن ها (دوازدهه،‏ ژژنوم و ایلئوم) نمونه گیری شده و مورفولوژی روده (طول و عرض پرزها و ضخامت غدد زیر مخاط) مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. در مورد وزن بدن، اضافه وزن و میزان مصرف خوراک بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت(05/0p>). در فاصله ی سنی 42-28 روزگی و 42-1 روزگی گروه دریافت کننده ی 450 واحد بین المللی ویتامین e به طور معنی داری ضریب تبدیل غذایی بهتری نسبت به گروه کنترل داشت(05/0p<). ارتفاع، عرض و ضخامت لامیناپروپریا پرزها در سن 14 روزگی در هیچ یک از قسمت های روده بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد (05/0p>). در سن 28 و 42روزگی، مساحت پرز در کل قسمتهای روده کوچک و ضخامت لامینا پروپریا و عرض پرز در قسمت دئودنوم و ژژنوم بطور معنی داری در گروه های دریافت کننده ی ویتامین e نسبت به گروه کنترل بیشتر بود(05/0p<). در 42 روزگی ارتفاع و مساحت پرزها در کل قسمت های روده کوچک و در مورد عرض و ضخامت لامینا پروپریا در قسمت دئودنوم و ژژنوم در گروه های دریافت کننده ی ویتامین e بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود(05/0p<). علاوه بر این در گروه دریافت کننده 450 واحد بین المللی ویتامین e بطور کلی افزایش ارتفاع، عرض، عمق و مساحت پرز نسبت به سایر گروه ها مشاهده گردید. مجموع پرزهای رشته ای به همراه پیچیده و مجموع پرزهای زبانی به همراه برگی شکل در سن 14 و 28 روزگی در هیچ یک از قسمت های روده اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد(05/0p>) و در سن 42 روزگی تنها در قسمت ژژنوم افزایش معنی دار مجموع پرزهای زبانی و برگی و کاهش معنی دار مجموع پرزهای رشته ای و پیچیده در گروه های دریافت کننده ی ویتامین e نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید(05/0p<). بطور کلی نتایج این تحقیق نشان دهنده اثر مثبت ویتامین e بر اندازه پرزهای روده و مساحت جذب روده و به دنبال آن بهبود ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی بود.